Het Lauradorp Monument




Lauradorp heeft een monument gekregen

Op zondag 2 mei  werd in Lauradorp een nieuw monument onthuld. Het nieuwe monument is een initiatief van enkele Lauradorpers, die dit samen hebben uitgewerkt met de bewonersvereniging en de gemeente. Marianne van der Bolt heeft het monument ontworpen. Het bronzen kunstwerk in de vorm van een zuil verwijst naar allerlei aspecten van het mijnverleden en naar het dorpsleven in Lauradorp.


Aanleiding


Begin 2008 wees het rijk de kern van Lauradorp aan tot beschermd dorpsgezicht. Het oudste deel van het dorp (zo’n 500 woningen) werd gebouwd tussen 1922 en 1931. Na 1945 werden de overige woningen gebouwd. De woningen waren allemaal bestemd voor de mijnwerkers van Laura en Julia te Eygelshoven. In elk huis woonden dus mijnwerkersgezinnen. Dat zorgde ervoor dat er een heel aparte sfeer heerste in Lauradorp, ook al omdat een groot percentage van de bewoners uit het buitenland afkomstig was. De mensen zaten allemaal in “hetzelfde schuitje”. Toen de mijnen gesloten werden, zo tussen 1965 en 1975, betekende dat voor Lauradorp een enorme verandering. Vele Lauradorpers moesten hun omgeving verlaten om elders werk te zoeken. Het Lauradorp van nu is bijgevolg heel anders dan dat van vroeger. De eerste Lauradorpers zijn al praktisch allemaal overleden en de mensen die het oude dorp van de “koel” nog hebben meegemaakt worden ook al ouder. Wie weet straks nog te vertellen over het ontstaan van Lauradorp, over zijn bewoners en zijn “eigen aardigheden”?

Monument

Een monument kan helpen om herinneringen te bewaren. Enkele Lauradorpers namen het initiatief voor een mooi monument. Zij vormden een werkgroep, waarin ook de Bewonersvereniging Lauradorp vertegenwoordigd is. De gemeente Landgraaf heeft het initiatief omarmd en mogelijk gemaakt.

Ontwerp

Het ontwerp is van de hand van beeldend kunstenaar Marianne van der Bolt. Marianne van der Bolt is geboren in Schaesberg en opgegroeid in Lauradorp en daardoor verbonden met historie en eigenheden van het dorp waarin ze opgroeide. Het gaat om een zuil van brons die is bedekt met reliëfs. Deze reliëfs verwijzen naar allerlei aspecten van het mijnverleden en naar het dorpsleven in Lauradorp. De zuil vertelt met voorstellingen en teksten het verhaal van Lauradorp. Bijzonder om te vermelden is dat enkele Lauradorpers hieraan een bijdrage hebben geleverd. Zo kom je op het monument diverse handafdrukken tegen. Handafdrukken van oud-mijnwerkers, van hun echtgenotes, en van nazaten van mijnwerkers. Ook verwijst het monument naar het gezins- en verenigingsleven en naar de Salesianen van Don Bosco, de eerste zielzorgers van het dorp.

Locatie

Als locatie hebben werkgroep en gemeente gekozen voor het plein aan de Olmenstraat. Dit plein vormt een zeer geschikte locatie vanwege het feit dat er genoeg ruimte is om het monument tot zijn recht te laten komen. Bovendien zijn de omliggende woningen qua bouw en situering een prachtig voorbeeld van de architectuur van Jan Drummen, een van de vormgevers van Lauradorp.

Onthulling op 2 mei

Op zondag 2 mei werd het monument feestelijk onthuld en ingezegend, waarbij onder andere onze schitterende Boys-vlag in de mooie Lauradorpse kerk te bewonderen was.